HELL AIN'T A BAD PLACE...

Tracklist :

Jakość tego nagrania oceniam na całkiem dobrą, choć spory pogłos hali oraz cicha sekcja rytmiczna zdecydowanie tę ocenę obniżają.

Koncert w Wurzburgu można określić jako przeciwieństwo filmów Hitchcock'a czyli zaczyna się od trzęsienia ziemi a później jest coraz bardziej beznadziejnie i tragikomicznie.

Ale po kolei...wydawałoby się, że po dobrym show w Berlinie, Iron Maiden będą kontynuowali dobrą koncertową formę. Na przeszkodzie stanął jednak Bruce Dickinson. Tak jak występy w dużych miastach ze sporą ilością mediów motywowały frontmana Dziewicy tak mniejsze miasta powodowały u niego kompletną demotywację i jego energia ulatniała się gdzieś zaraz po początkowych minutach koncertu.
Tak właśnie jest podczas tego show, "Be Quick Or Be Dead" zagrany i zaśpiewany świetnie a potem jakby ktoś przedziurawił balon o nazwie Iron Maiden. Zamiast śpiewać Bruce jęczy, zmienia melodie i opuszcza partie, które kiedyś charakteryzowały go jako frontmana (patrz: Scream for me...itp.). Co smutne reszta kapeli doszusowuje do jego niskiego poziomu, przez co cały występ jest nierówny, chaotyczny i jakby wolny...a muzycy brzmią jakby chcieli aby ten koncert jak najszybciej się skończył.
Później zaczyna się plucie publiki na muzyków przez co Ci zaczynają grać słabiej i koło się zamyka. Dodatkowo dochodzą problemy techniczne podczas "Afraid To Shoot Strangers" i na końcu po wyjęciu płyty z odtwarzacza ma się wrażenie, że przesłuchało się występ słabego, garażowego cover-bandu Iron Maiden.

Z drugiej strony, słuchając tego show są momenty ekscytujące i wciąż wiemy, że to stare, dobre  Iron Maiden tyle, że lekko kulawe na jedno z pięciu nóg...